Dzisiejszy blog, zgodnie z obietnicą, poświęcę tworzeniu własnych rodzin stóp fundamentowych.

Po zainstalowaniu programu Autodesk Revit mamy do dyspozycji w folderze bibliotecznym kilka rodzin stóp, spośród których najczęściej wykorzystuje się zwykłą stopę prostokątną lub kwadratową. Jest też kilka rodzin dla modelowania fundamentów palowych.

Załóżmy, że potrzebujemy zamodelować swoją rodzinę stopy kwadratowej/prostokątnej z dodatkowym kominkiem. Rodzina będzie sterowana parametrycznie poprzez parametry typu. Aby lepiej zrozumieć zasady tworzenia rodzin, nie zmodyfikuję istniejącej rodziny tylko stworzę nową na domyślnym szablonie.

Aby utworzyć nową rodzinę stopy wybieram szablon Fundament konstrukcyjny (metryczny).rft.

Klikam  (Kategoria i parametry rodziny), aby w parametrach rodziny z listy Zachowanie modelu – materiał wybrać Beton (to samo ustawienie jest zresztą dostępne na palecie Właściwości, gdy nic nie jest wybrane).

Klikam przycisk  (Typy rodzin). Rodzina, przypisana do kategorii Fundamenty konstrukcyjne, zawiera kilka predefiniowanych, systemowych parametrów, jak niżej, jeszcze bez ustalonych wartości. Wykorzystamy je i dodamy szereg nowych.

W kolumnie Wartość, wpisuję dla trzech parametrów z grupy Wymiary początkowe wartości: Wysokość fundamentu 450, Długość 900 i Szerokość 1200.

W widoku Poziom odniesienia mamy widoczne dwie płaszczyzny odniesienia: Środek (Przód/Tył) oraz Środek(Lewa/Prawa).

W widoku elewacji Przód widoczna jest trzecia, nienazwana płaszczyzna odniesienia, zrównana z odniesieniem poziomu. Trzy płaszczyzny wyznaczają punkt bazowy rodziny (przypomnę, że jeden z moich wpisów na blogu http://www.mum.pl/plaszczyzny-odniesienia-w-rodzinach-revit/ dotyczył posługiwania się płaszczyznami odniesienia).
    

Aby uzyskać przejrzysty widok i odróżnić moje płaszczyzny od początkowych utworzę w rodzinie osobną podkategorię pomocnicznych płaszczyzn odniesienia.

W oknie Style obiektów, w zakładce Obiekty opisów podświetlam Płaszczyzny odniesienia i dodaję nową podkategorię o nazwie Płaszczyzny pomocnicze. Przypisuję kolor pomarańczowy, wzór linii: Ponad.

W widoku Poziom odniesienia poleceniem Płaszczyzna odniesienia dodaję cztery nowe płaszczyzny odniesienia, odsunięte około 500 jednostek od płaszczyzn środkowych, przy uprzednim wybraniu na palecie Właściwości nowej podkategorii płaszczyzn Płaszczyzny pomocnicze.

Poleceniem Wymiar narzucam następujące wymiary: dwa wymiary łańcuchowe, dla których klikam przełącznik zrównania EQ oraz dwa wymiary łącznej szerokości i wysokości.

Wybieram prawy wymiar (tu 1000). Z menu wstążkowego Zmień | Wymiary wybieram z listy Etykieta istniejący parametr Długość. Następnie wybieram górny wymiar (tu 1000) i w ten sam sposób przypisuję parametr Szerokość.

    

W widoku elewacji Przód dodaję płaszczyznę odniesienia poniżej poziomu. Wskazuję płaszczyznę i nadaję jej nazwę Podstawa stopy.

Dodaję wymiar między płaszczyznami i, podobnie jak na rzucie, zamieniam na istniejący parametr Wysokość fundamentu.

Na tak zdefiniowanym szkielecie stworzę bryłę główną stopy. W widoku Poziom odniesienia z menu Utwórz klikam polecenie Wyciąganie.

Na wstążce klikam przycisk  (Ustaw) i określam płaszczyznę roboczą jako Płaszczyzna odniesienia : Podstawa stopy.  Rysuję szkic, z wyrównaniem i zablokowaniem do płaszczyzn odniesienia, jak niżej.

  

Wciąż w trybie szkicowania na palecie Właściwości klikam maleńki przycisk na końcu wiersza Koniec wyciągania. W okienku Skojarz parametr rodziny wskazuję Wysokość fundamentu. Klikam  aby zakończyć wyciągnięcie.

 

  

Alternatywnie, zamiast użycia Skojarz parametr rodziny (tylko, jeśli nie skojarzyliśmy wyciągnięcia z parametrem), można zakończyć wyciąganie i w widoku Przód wyrównać górną krawędź wyciągnięcia z płaszczyzną odniesienia, jak niżej.

W widoku Poziom odniesienia dodaję „wewnątrz” zarysu stopy kolejne cztery płaszczyzny odniesienia jako szkielet dla kominka.

Jak wcześniej, narzucam płaszczyznom łańcuchem wymiarowym symetrię względem płaszczyzn początkowych oraz dodaję dwa wymiary poziomo i pionowo (na ilustracji poniżej wcześniej utworzone wymiary są ukryte).

Wskazuję wymiar łączny pionowy (tu 300) i klikam na wstążce  (Utwórz parametr). Tworzę parametr Typu, o nazwie Długość kominka. Następnie wskazuję wymiar łączny poziomy (tu 400) i w ten sam sposób tworzę parametr Typu o nazwie Szerokość kominka.

  

W widoku Przód dodaję kolejną płaszczyznę, tym razem ponad poziomem zero. Dodaję wymiar, jak niżej, (koniecznie między płaszczyznami odniesienia a nie między płaszczyzną i bryłą). Zamieniam wymiar na parametr Typu o nazwie Wysokość kominka.

  

W widoku Poziom odniesienia na wstążce wybieram z menu Utwórz polecenie Wyciąganie. Klikam polecenie  (Ustaw) i jako płaszczyznę roboczą wybieram Poziom : Poziom odniesienia. Szkicuję prostokątny kształt z wyrównaniem i zablokowaniem linii szkicu do płaszczyzn odniesienia.

  

Na palecie Właściwości klikam maleńki przycisk na końcu wiersza Koniec wyciągania. W okienku Skojarz parametr rodziny wskazuję Wysokość kominka i klikam OK. Klikam  aby zakończyć wyciągnięcie.

Pora uporządkować parametry. Klikam przycisk  (Typy rodzin). Za pomocą strzałek na dole okna (Przenieś parametr w górę / w dół) zmieniam kolejność parametrów.  Klikam na górze okna Nowy typ. Nadaję nazwę typu: 900 x 1200 x 450 (D x S x W).

Klikam jeszcze raz Nowy typ. Nadaję nazwę 900 x 900 x 400 (D x S x W), zmieniam wartości parametrów, jak niżej i klikam Zastosuj. Przy okazji blokuję też możliwość swobodnego rozciągania płaszczyzn w oknie roboczym poprzez zaznaczenie wszystkich pól w kolumnie Zablokuj.

Rodzinę można wczytać do projektu. Warto zwrócić uwagę na położenie węzła analitycznego (szara kropka na rysunku poniżej). Pokrywa się ono w przypadku utworzonej rodziny z jej punktem bazowym. Słupy należy umieścić na stopach z odpowiednim odsunięciem podstawy, odpowiadającym wysokości kominka.